DIEREN – De 19-jarige Joël in ’t Veld leeft met een bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een hersenbeschadiging. Deze beperking staat hem geenszins in de weg. Joël maakt zijn eigen films en begint na de zomer aan zijn derde studiejaar in Arnhem. Dat kan hij echter niet zonder zijn begeleider, de twintigjarige Lou van Riet. Maar Lou gaat ook studeren, dus nu zoekt Joël een nieuwe Lou. En dat is nog niet zo makkelijk.
“Ik heb er slapeloze nachten van”, vertelt Joël. Naast hem zit Lou, zij vertaalt het interview. Door zijn bewegingsstoornis is Joël voor de meeste mensen lastig te verstaan, maar dat geldt niet voor Lou. De twee zijn al anderhalf jaar onafscheidelijk: “Lou is niet alleen mijn begeleider, ze is ook mijn beste vriendin”, zegt Joël.
Slapeloze nachten
Lou werd zo’n twee jaar geleden via een zorgbureau aan Joël gekoppeld. Maar omdat Joël niet meer bij dit zorgbureau zit, moet hij op eigen houtje een nieuwe begeleider zoeken. En die zoektocht verloopt moeizaam: “Door de krappe arbeidsmarkt reageert er bijna niemand op mijn advertenties. Ik heb er slapeloze nachten van, want ik heb een strakke deadline. Zodra het nieuwe schooljaar in september begint, heb ik iemand nodig. Ik kan niet alleen naar mijn opleiding toe.”
Joël volgt de opleiding Audiovisueel-specialist (cameraman en editor) op het Rijn IJssel College in Arnhem en woont in Dieren. De voornaamste taak voor ‘de nieuwe Lou’ is om met Joël mee naar school te gaan en hem te vertalen naar zijn docenten en klasgenoten toe. “En daarnaast ook helpen met mijn jas aan en uit doen, of mijn scripts uittypen,” vertelt Joël.
Doorzettingsvermogen
Verder zoekt Joel een begeleider van zijn eigen leeftijd, met een flinke bak humor en veel energie: “Want ik hou niet van stilzitten.”
Lou heeft veel bewondering voor Joëls doorzettingsvermogen: “Hij laat zich niet tegenhouden door zijn beperking. Als hij iets wil doen, dan gaat hij dat doen. En als het moeilijk is, dan vraagt hij om hulp, maar hij probeert er altijd doorheen te komen en het te laten slagen.”
Joël en Lou zijn een sterk team samen:
'Elke dag voelt als een feestje'
Lou hoopt van harte dat de nieuwe begeleider zich snel aandient. Ook al is ze klaar om haar eigen studiepad in te slaan, gaat ze het werken met Joël zeker missen: Het voelt elke dag als een feestje. We hebben het gezellig, we lachen veel. Het voelt niet als werk. Dus dat is toch het mooiste wat je kunt hebben, lijkt me.”
Een hoofdrol in een film is voor Joël (18) héél bijzonder
