Dit voorjaar werd een wolvenwelp met een manke poot op de Veluwe geboren. Ze sleepte met haar poot en werd regelmatig door haar broertjes en zusjes aangepakt. Toch leek ze zich prima te redden. Maar hoe is het nu met haar?
Boswachter Frank Theunissen heeft haar Mankepootje genoemd. Uit wildcamerabeelden van Natuurmonumenten van eind januari blijkt dat ze nog in leven is, maar dat ze niet alles kan wat haar familieleden kunnen.
De boswachter vertelt: “Mankepootje loopt goed mee in de roedel. Maar als die via een ‘zwijnwerend’ raster naar een ander deel van het territorium gaat, moet ze passen. Dat is voor haar een te grote hindernis.” Op de beelden zie je dat ze over het raster tuurt en met de voorpoten op het raster steunt. Ze kan zich niet afzetten.
Toch heeft ze sinds februari een manier gevonden om aan de andere kant van het hek te komen. “Ze staat plots aan de ‘verkeerde’ kant. Een dag later staat ze weer aan de ‘goede’ kant te spelen en rondjes te draaien. Die redt zich dus wel!” Is ze eromheen gelopen of toch gesprongen? “Ik denk dat ze toch op een of andere manier eroverheen gekomen is”, antwoordt Theunissen.
Wolven zorgen voor elkaar
Het dier mist haar tenen. “Aangezien ze dit vanaf de geboorte heeft, weet ze niet beter en heeft haar lichaam zich aangepast. Denk aan spieropbouw en dergelijke. Ze is gezond, doorvoed en net zo groot als de andere welpen. Het enige wat ze niet kan, is keihard rennen, wat je bij de jacht nodig hebt.” Hij vervolgt: “Ze kan zelf wel muizen vangen, maar grote prooien kan ze vanwege haar handicap niet bemachtigen. In die zin is ze afhankelijk van de overige roedeldieren.”
Hoe komt ze dan aan voedsel als ze niet mee kan rennen? “Regelmatig zien we dat als de roedel weer terugkomt, ze voedsel voor haar meenemen.” In de beelden zie je een wolf over een hek springen met een stuk prooi in de bek. De andere dieren zorgen dus voor haar.
Sociale dieren
Dat gedrag wordt vaker waargenomen in wolvenroedels. Wolven zijn sociale dieren en laten elkaar niet zo snel in de steek. Een verwonding of afwijking betekent daarom niet gelijk einde oefening. En ook zonder hulp van een soortgenoot kunnen deze wolven zich redden. Voorbeelden hiervan beschreven we in dit artikel.
Bekijk hieronder de manke wolvin bij het raster
