VELP – Bennie breekt wanneer hij over zijn vermiste broer Frans praat. “Hij moet zijn spuit hebben. Ik heb gedroomd dat hij dood was.” De verstandelijk beperkte Frans (72) uit Velp is al vijf dagen zoek. Hij gaat vaker de hort op en pakt dan de trein, zegt zijn broer. Altijd komt Frans terug. Tot afgelopen donderdag.
“Hij is donderdag weggegaan om acht uur. Ik heb mijn broer niet meer gezien”, treurt Bennie. Hij maakt zich ‘heel veel zorgen’ om zijn een jaar oudere broer. “Hij heeft een zware beperking, loopt moeilijk, praat moeilijk”, zegt Bennie tegen verslaggever Jeroen Mäkel. Zijn broer heeft medicatie nodig. Bennie: “Hij krijgt een keer in de maand een spuit. Dat is een paar maanden niet gebeurd, vandaar deze omslag.”
De Velpenaar bedoelt daarmee dat Frans (72) aan het zwerven slaat. “Hij gaat overal heen. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik vrees het ergste.”
Bennie wordt emotioneel. “Ik heb een hele sterke band met Frans. Ik heb gedroomd dat-ie dood was. Ik hoop dat hij gauw…” Bennie schiet vol.
‘Frans zwaaide met een bos bloemen’
Op Facebook melden mensen dat ze de markante inwoner van Velp-Zuid hebben gezien. Een aantal van hen zegt dat Frans bloemen bij zich had. “Gekocht bij de Plus in Velp. Hij stond er mee te zwaaien in de winkel.”
Een inwoonster van het Duitse Oberhausen zegt op Facebook hem in haar woonplaats te hebben gezien en dat ze ‘Nederlandse politie heeft ingelicht’.
Bennie had contact met een man die zijn broer inderdaad in die plaats heeft gezien. “Iemand uit Velp was daar met zijn vrouw en kindje en die herkende Frans. Hij heeft mij een berichtje gestuurd en die man heb ik gebeld. Ik heb inmiddels begrepen dat hij daar niet meer is gevonden.”
Frans was ook dichter bij huis gezien, in de Arnhemse wijk Presikhaaf, de Hoofdstraat in het dorp, in Duiven. “We zijn in Duiven met vijf auto’s wezen zoeken. We hebben ook heel Velp afgezocht. Ik ben in parken geweest. Frans wordt gauw moe en dan gaat-ie op bankjes zitten.”
Geld voor de trein heeft hij niet, dus op zijn Hollands gezegd: hij rijdt gewoon zwart
‘Je weet niet waar je moet zoeken’
Zijn broer, zegt Bennie, heeft “nogal de nukken treinen in en uit te springen. Geld voor de trein heeft hij niet, dus op zijn Hollands gezegd: hij rijdt gewoon zwart. Hij heeft zo misschien wel vijftig keer in de trein gezeten. Dat doet hem niks.”
Waar Frans zoal opdook? “In Nijmegen. Hij heeft in Deventer gezeten. In Doetinchem, hij heeft in Winterswijk gezeten. In Aalten. En ga zo maar verder.”
En dat bemoeilijkt de zoekactie. “Je weet niet waar je moet zoeken”, zegt Bennie. Sinds het overlijden van hun moeder is Bennie mantelzorger van zijn broer.
De vermiste man had vandaag bij de dokter een prik moeten halen. Hij is niet komen opdagen. Frans moet geholpen worden, jammert Bennie. “Eten en drinken krijgt-ie bij mij. Frans is mager, maar de dokter had laatst gezegd dat Frans was aangekomen. Dat vond ik mooi.”
Frans mag niet meer fietsen
Fietsen mag zijn broer van Bennie niet meer, nadat Frans was gevallen. “Toen hebben we gezegd: nou is het afgelopen. Je gaat maar lopen.”
En dat lopen gaat moeilijk, hij heeft zijn tenen kapot. “Ik hoop dat hij helder is. Als hij in een situatie zit, dan houdt hij mensen aan of belt aan bij iemand. En dat heeft hij niet gedaan. Dat zet mij aan het denken.”
Als mensen Frans zien moeten ze meteen de politie bellen. Bennie: “Ze moeten tegen hem zeggen dat hij moet blijven staan. Je moet dat wel op een rustige manier doen. Hij is zeer prikkelbaar en dan reageert hij: wat moeten jullie dan?!”
Anderen maken misbruik van hem
Frans is moeilijk verstaanbaar. Zijn broer: “Als hij rustig praat versta ik hem, maar als Frans druk is, dan versta ik hem ook niet meer. Dat zit in zijn beperking. Het is allemaal droevig zat. Ik durf het wel te zeggen: er zijn genoeg mensen in Velp die daar misbruik van maken.”
Schelden, nadoen, ze maken hem belachelijk en zetten dat op Facebook. “Daar kan ik heel boos om worden. Ik moet daar ook niet achter komen, want dan krijgen ze grote problemen met mij.”
Bennie moet huilen. “Als Frans niet meer komt, dat maakt me wel verdrietig, ja.”
