DIEREN – In vier dagen tijd naar de Alpen en weer terug. Dat klinkt niet direct als een wereldprestatie, maar voor Peter Maresch uit Dieren en Rob Wulfers uit Zevenaar was het dat wel. Ze volbrachten die tocht onlangs namelijk in hun zweefvliegtuig.
‘Deze omstandigheden waren uniek, dat komt haast nooit voor’,zegt een opgetogen Maresch. Al van jongs af aan is hij gebiologeerd door het zweefvliegen: ‘Maar eigenlijk alles wat met vliegen te maken heeft, trekt mijn aandacht.’ Vorig weekend kwamen ze terug van de tocht die al jaren door zijn hoofd spookte. ‘Ik wist precies welke route we zouden vliegen, welke vliegvelden we onderweg zouden pakken, alles had ik in mijn hoofd al voorbereid’, zegt de 48-jarige Dierenaar over de tocht.
Perfecte omstandigheden
Toen de omstandigheden voor de hele route voor meerdere dagen opeens perfect bleken, was het plan snel gemaakt. De broodnodige reisattributen werden in een kleine tas gepakt: ‘Want je kunt niet veel meenemen in zo’n toestel.’ En op weg waren ze. Van vliegveld Deelen naar de Alpen. Voor Maresch was het extra bijzonder om de vlucht met zijn clubgenoot te doen: ‘Ik ben al 30 jaar lid van zweefvliegclub Deelen en Rob was één van mijn instructeurs toen ik begon.’
Zweven over de sneeuw
Ze vlogen dagelijks lange afstanden en zaten zo tot wel acht uur lang achter elkaar in het toestel. Vliegend op de thermiek beleefden ze een reis die ze niet snel zullen vergeten. ‘Ik maak vaker lange vluchten, vlieg wel eens naar Duitsland, maar zo’n lange tocht, en dan ook nog eens boven de besneeuwde bergtoppen in de Alpen, dat is echt uniek.’ De twee wisselden elkaar af, zodat de ander op kilometers hoogte naar het geïmproviseerde toilet kon. ‘We hadden flessen bij ons om in te plassen, dat gaat prima.’
Formule-1 wagen onder de zweefvliegtuigen
Het toestel waarmee ze de tocht volbrachten is volgens Maresch de Formule-1 wagen onder de zweefvliegtuigen. ‘Hij heeft een spanwijdte van 25 meter, dat is veel meer dan bij reguliere toestellen.’ Overnachten deden ze in hotelletjes. ‘Dan lieten we het vliegtuig staan op het vliegveld.’ Bang voor diefstal van het toestel dat hij sinds 2001 al in zijn bezit heeft, is de Dierenaar niet. ‘Je komt er niet zomaar bij en haast niemand weet hoe je hiermee kunt vliegen.’
Om vanaf de startbaan in de lucht te komen maken ze gebruik van een motortje. ‘Maar vervolgens is het de kunst om telkens op de thermiek te blijven vliegen. Zo kwamen we op een gegeven moment in Duitsland bij een kolencentrale waar we in één keer omhoog gestuwd werden door de stoom die werd uitgeblazen’, vertelt Maresch vol passie. Angst komt in zijn vocabulaire niet voor; Maresch probeert vooral te genieten. ‘Als je daar boven die bergtoppen vliegt, dat geeft een geweldig gevoel. Vroeger deed ik veel aan paragliding, ook veel boven bergen. Vliegen is mijn leven.’
Hoewel deze trip een droom was die uitkwam, zijn er volgens Maresch zeker nog dromen over. ‘De andere delen van de Alpen (Franse en Italiaanse) zouden we ook graag op deze manier willen bezoeken.’
