VIDEO | Jonge wolven huilen, vader waarschijnlijk dood

De jonge wolven zonder hun ouders. Foto: Natuurmonumenten
De jonge wolven zonder hun ouders. Foto: Natuurmonumenten

– De vader van de wolvenroedel van de Zuidwest-Veluwe is waarschijnlijk dood. Dat denkt de boswachter van het gebied, Frank Theunissen van Natuurmonumenten. Nadat een grote mannetjeswolf was aangereden, was er onrust in de roedel. Op wildcamerabeelden hoor en zie je twee jonge wolven huilen.

In de roedel van de Zuidwest-Veluwe werd dit jaar een recordaantal welpen geboren. Het waren er twaalf. De roedel is inmiddels een stuk kleiner. De moeder werd in augustus doodgebeten in een ander territorium, zeven welpen zijn waarschijnlijk omgekomen en nu lijkt de vader ook dood te zijn. Afgelopen vrijdag werd een grote mannelijke wolf doodgereden bij Bennekom en boswachter Theunissen vermoedt dat het de vader is van de roedel.

Onrust in de roedel

‘In de nacht volgend op de bij Bennekom gedode reu was er onrust in de roedel. Waarschijnlijk zijn nu beide ouderdieren van de Zuidwest-Veluweroedel dood’, schrijft hij op X. Op de wildcamerabeelden zien we dat een jaarling (een welp die vorig jaar geboren is) huilt. Daarna komt een welp van dit jaar bedelen om voedsel bij zijn oudere broer of zus. Daarna huilen ze beide.

Op de beelden zien we ook zeven wolven voor de camera langslopen. De boswachter neemt aan dat dat twee jaarlingen zijn en vijf welpen. Mogelijk zijn alleen deze wolven van de roedel nog over.

Kijk hier naar de huilende jonge wolven:

Of het daadwerkelijk de vader van de roedel is die doodgereden is, moet DNA-onderzoek uitwijzen. “Dat kan nog een maand of drie duren”, aldus Theunissen. Hij heeft echter nog een reden waarom hij denkt dat de vader dood is. Op andere beelden die hij in zijn bezit heeft, zou hij normaalgesproken ook een glimp opvangen van de vader en andere wolven. Maar ook daar is hij niet aanwezig.

Waarom huilen ze?

Waarom huilden de jonge wolven? “Rond 19.00 uur was de wolf doodgereden en om 4.30 uur huilden de wolven. Mensen die in de buurt wonen, hoorden het die nacht ook. Huilen is een manier van communiceren, ze zochten contact met de roedel. Ze zeggen als het ware: waar zit je?”

Hoe nu verder?

Wat gebeurt er nu met de overgebleven jonge wolven? “De jaarlingen kunnen voor zichzelf zorgen, maar willen ze voor de welpen zorgen? Er zijn tientallen scenario’s. Zal een nieuwe reu aansluiten? Of worden de jonge wolven verjaagd door een andere roedel? Het kan zijn dat deze zeven maanden oude welpen een zware tijd tegemoet gaan. Misschien overlijden ze aan voedselgebrek.”

De boswachter vervolgt: “Doodgereden worden is doodsoorzaak nummer 1. We moeten accepteren dat ze vaak wegen oversteken. Dat gaat vaak goed, tot het een keer fout gaat.”

“Maar”, voegt hij toe, “het zijn wilde dieren. Ze zijn creatief en opportunistisch, wie weet gaan ze ons verbazen. Maar het is zoals het is. Ze blijven kwetsbaar, het gaat met vallen en opstaan. Als je een wolvenpopulatie in Nederland hebt, hoort dit erbij.”

De dode moeder en welpen

Zeven welpen van dit jaar zijn doodgegaan. Eén bleef achter in de groei en verdween snel, vijf zijn doodgereden op de N310 en één is in een ander territorium gedood. Daarnaast werd in augustus dit jaar een wolf doodgebeten op de Hoge Veluwe. Uit DNA-onderzoek blijkt dat het de moeder van de jaarlingen van de roedel van de Zuidwest-Veluwe was.

Het is nog onduidelijk of alle twaalf geboren welpen van dit jaar van haar zijn. Het was immers een grote worp. Als de DNA-uitslag van de dode welpen binnen is, zal duidelijk zijn welke wolf hun moeder is. “Theoretisch gezien kan een andere wolvin de moeder van de welpen van dit jaar zijn, maar ik zou niet weten welke. Het kan een wolvin zijn die eruit ziet als jaarling. Of misschien zijn er wel twee moeders.”